Tezy dla kierunku rozwoju miasta Poznania

rozbrat.org
Drukuj
poznan1. Najważniejszym dobrem miasta są jego mieszkańcy stąd zasługują oni na szczególną ochronę w zakresie bezrobocia, bezdomności, zdrowia i równych praw dla wszystkich.

2. Miasto jest własnością jego mieszkańców, a nie włodarzy czy nawet tym bardziej władz centralnych, więc to mieszkańcy powinni mieć decydujący głos w zakresie wszystkich decyzji go dotyczących.

3. Struktura wydatków budżetu miasta powinna być ustalana na ogólnych zebraniach wszystkich mieszkańców. Obecny budżet jest wyrazem woli wyalienowanej garstki bogaczy zasiadającej w Radzie i Zarządzie miasta i w najmniejszym stopniu nie odzwierciedla realnych potrzeb społecznych.

4. W sytuacji, gdy tysięcy mieszkańców Poznania nie stać na zapewnienie podstawowych potrzeb życiowych, miasto powinno zaprzestać finansowania gigantycznych inwestycji i wydarzeń służących rozrywce, takich jak budowa stadionu czy organizacja komercyjnych festiwali muzycznych.

5. Przestrzeń miasta powinna być kształtowana społecznie i służyć społecznym potrzebom – nie deweloperom, biznesowi, wojsku, instytucjom politycznym i finansowym. Nie dla gentryfikacji w postaci rugowania mieszkańców śródmieścia na rzecz banków, biur i mieszkań bogaczy!

6. Komunikacja piesza, rowerowa i publiczna powinna być nadrzędna wobec indywidualnego transportu samochodowego.

7. Komunikacja miejska powinna być darmowa – jest już opłacona z naszych podatków.

8. Miejska woda i przestrzeń winny być dobrami wszystkich mieszkańców, nie mogą być przedmiotem spekulacji!

9. Nie dla prywatyzacji i komercjalizacji usług publicznych i ciągłemu wzrostowi cen za te usługi.

10. Mieszkanie jest prawem każdego mieszkańca – nieużywane budynki powinny być otwarte dla swobodnego zajmowania na potrzeby społeczne czy działalność kulturalną.

11. Priorytetem miasta powinno być zapewnienie szerokiego dostępu do mieszkań komunalnych dla wszystkich chętnych. Wymaga to natychmiastowego wdrożenia planu rozbudowy komunalnych zasobów mieszkaniowych oraz zakończenia wyprzedaży posiadanych budynków i mieszkań.

12. Należy zaprzestać budowy osiedli kontenerów mieszkalnych – w przypadku dalszego prowadzenia obecnej polityki lokalowej, staną się one wkrótce jedyną alternatywą mieszkaniową dla uboższej części mieszkańców.

13. Niedopuszczalne są eksmisje bez zapewnienia nadającego się do zamieszkania i spełniającego wszystkie standardy lokalu zastępczego.

14. Wszelkie grunty i budynki Kościoła nie będące świątyniami powinny być bezzwłocznie uspołecznione.

15. Kultura wysoka dla promila społeczeństwa nie może mieć bezwzględnego pierwszeństwa wobec kultury określanej jako niska, z której korzysta znaczna część miejskiej społeczności. Stąd próby oddolnego jej tworzenia dla innych powinny być wspierane.

16. Instytucje militarne – zarówno bazy wojskowe, jak i wojskowa administracja – powinny zostać usunięte z miasta.

17. Szczególnej dbałości wymaga i tak zatrute środowisko naturalne stąd nie akceptowalna jest budowa zakładów w rodzaju spalarni śmieci.

18. Należy podjąć zdecydowane działania pomocowe dla osób, które tracą pracę w wyniku kryzysu systemu kapitalistycznego. Pomoc finansowa powinna być kierowana bezpośrednio w postaci dodatkowych zasiłków i opłacania comiesięcznych świadczeń.

19. Miasto we współpracy ze związkami zawodowymi powinno podjąć zdecydowane działania na rzecz wyeliminowania nagminnego łamania praw pracowniczych, nie wypłacania pensji i zatrudniania bez umowy.

20. Firmy płacące pracownikom najniższe pensje, zatrudniające pracowników poprzez agencje pracy tymczasowej oraz oskarżane o łamanie praw pracowniczych powinny być wykluczane z miejskich przetargów.

Tego samego autora

Brak pasujących artykułów