W dniach 11-13 maja 2018 w Parmie we Włoszech odbył się kongres założycielski Międzynarodowej Konfederacji Pracy (ang. International Workers' Confederation). Oficjalne powołanie tej międzynarodowej organizacji poprzedzone było spotkaniami roboczymi w Barakaldo (Kraj Basków / Hiszpania) w listopadzie 2016, Frankfurcie nad Menem (Niemcy) w maju 2017 i Madrycie (Hiszpania) w styczniu 2018. Inicjatywa Pracownicza przystąpiła do organizacji decyzją ostatniego Zjazdu Delegatów i Delegatek w kwietniu 2017, a więc jeszcze w trakcie jej tworzenia, na zaproszenie niemieckiego Wolnego Związku Pracowników (FAU) oraz hiszpańskiej Krajowej Konfederacji Pracy (CNT). "Międzynarodówka" zrzesza związki zawodowe odwołujące się do tradycji anarcho-syndykalizmu oraz rewolucyjnego syndykalizmu.
W Kongresie uczestniczyła dwuosobowa delegacja IP oraz znacznie liczniejsze grono delegatów i delegatek oraz obserwatorów i obserwatorek z Włoch (USI), Niemiec (FAU), Hiszpani (CNT), Francji (CNT-F), Grecji (ESE), Brazylii (FOB), USA i Kanady (IWW), Holandii i Belgii (Vraije Bond) oraz Wielkiej Brytanii (UVW). Udział wzięli również przedstawiciele niemieckiej grupy GG/BO działającej na rzecz osób osadzonych i pracujących w więzieniach (organizacja wspiera walkę o prawa pracownicze pracujących więźniów i więźniarek oraz o możliwość organizowania się w związkach zawodowych). Pozdrowienia i poparcie dla Konfederacji przesłały grecka inicjatywa anarcho-syndykalistyczna Rocinante, Autonomiczny Związek Pracowników (ARS) z Bułgarii oraz Wiedeński Syndykat Pracowniczy (WAS) z Austrii. Będący częścią inicjatywy, argentyński związek zawodowy FORA nie dał rady wysłać delegatów, jednak w nadesłanym dokumencie potwierdzili swoje dalsze uczestnictwo.
Podczas obrad przyjęto statut organizacji (językiem roboczym był angielski, jednak w najbliższym czasie dokument tłumaczony będzie na wszystkie języki krajowe w tym polski) oraz wyznaczono główne obszary działań i rozwoju za jakie uznano:
1) szkolenia: planowane są międzynarodowe spotkania osób odpowiedzialnych za szkolenia w poszczególnych związkach oraz wymiana doświadczeń i materiałów szkoleniowych.
2) organizacja pracowników i pracownic poprzez spotkania branżowe oraz integracja istniejących struktur branżowych i zakładowych oraz organizację "wymian związkowych" i wizyt studyjnych pomiędzy poszczególnymi organizacjami.
3) rozszerzenie międzynarodowej bazy członkowskiej Konfederacji.
Dyskutowano również o pracy w logistyce, branży kuriersko-dostawczej, edukacji, kulturze i gastronomii. Wśród poruszanych tematów nie zabrakło praw kobiet - w tej tematyce powołaną osobna grupę roboczą zaś z dużym zainteresowaniem spotkała się relacja z poznańskiego Socjalnego Kongresu Kobiet i pracy imigrantów i imigrantek (którzy stanowią najgorzej opłacaną i najbardziej podatna na wyzysk grupę pracowników i pracownic). Członkinie niemieckiego Wolny Związek Zawodowy (FAU) opowiedziały o inicjowanej kampanii skierowanej do pracownic seksualnych.
Informacje o działalności IP w ostatnich miesiącach spotykały się z dużym uznaniem, możemy więc spodziewać się częstych zaproszeń na międzynarodowe spotkania czy wypowiedzi do niezależnych mediów. Ponadto przedstawiciele i przedstawicielki niemieckiego FAU oraz amerykańskiego IWW deklarowały gotowość do działań informacyjnych i protestów pod zakładami oraz siedzibami firm i udziałowców firm w których działają komisje naszego związku.
Powstanie Międzynarodowej Konfederacji Pracy (ICL) stanowi ważne wydarzenia w w historii radykalnego ruchu pracowniczego, gdyż po raz pierwszy udało się połączyć w jednej organizacji związki zawodowe reprezentujące z jednej strony tradycję europejskiego i latynoamerykańskiego anarchosyndykalizmu (organizacje do niedawna zrzeszone w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Robotników - International Workers' Association - IWA) oraz północnoamerykańskiego rewolucyjnego syndykalizmu reprezentowanego przez IWW (Robotnicy Przemysłowi Świata - Industrial Workers of the World). Stało się to możliwe dzięki otwartości na różnice wynikające z odmienności lokalnych modeli organizacyjnych i strategii działań ruchu związkowego w poszczególnych krajach, odmiennych tradycji oraz uwarunkowań prawnych. To właśnie brak tej otwartości doprowadził do kryzysu w IWA i wykrystalizowania się nowej międzynarodowej inicjatywy.
Dotychczas w międzynarodowych działaniach Inicjatywa Pracownicza uczestniczyła w ramach między innymi (zrzeszającej organizacje z Hiszpanii, Francji, Włoch, Grecji i Szwecji) Czerwonej i Czarnej Koordynacji, która (zgodnie z nazwą) ma bardziej swobodny charakter stanowiąc właśnie koordynację, a nie międzynarodową organizację. Okazjonalnie i na prawach obserwatora uczestniczymy w inicjatywach Sieci Oddolnych i Alternatywnych Związków Zawodowych / Międzynarodowej Koordynacji Solidarności i Walki. Jesteśmy również stałym członkiem inicjatywy Ponadnarodowy Strajk Społeczny (Transnational Social Strike), który stanowi konglomerat związków zawodowych, organizacji pozarządowych i grup nieformalnych. W przypadku ILC staliśmy się częścią oraz współzałożycielami i współzałożycielkami międzynarodowej organizacji skupiającej anarchosyndykalistyczne związki zawodowe. Organizacja na dzień dzisiejszy skupia związki zawodowe z Hiszpanii, Niemiec, Grecji, Polski, Kanady, USA, Włoch i Argentyny. Czekamy na decyzje o ewentualnym przystąpieniu ze strony organizacji z Austrii, Bułgarii, Brazylii oraz Wielkiej Brytanii i Irlandii. W myśl przyjętych ustaleń, osoby należące do OZZ Inicjatywa Pracownicza objęte są w tych krajach wsparciem takim samym, jak to które przysługuje członkom i członkiniom organizacji członkowskich w danym kraju. Tym samym, IP zobowiązana jest do wspierania osób z organizacji członkowskich jeżeli podejmą pracę w Polsce. Jako związek zawodowy będziemy regularnie uczestniczyć w życiu i działalności ICL/CIT, wspierać wspólnych kampanie i prowadzoneh walk pracowniczych i społecznych. Informacje o działalności związków należących do ILC/CIT znajdą się również w mediach IP.
„Międzynarodówka” nastawiona jest w znacznej mierze na praktykę. Już na początku lipca w Niemczech spotykają się zespoły szkoleniowe naszych związków aby wymieniły się one swoimi doświadczeniami i metodami szkoleniowymi.
Aby w pełni skorzystać z tej nowej dla nas organizacyjnej możliwości, Inicjatywa Pracownicza powinna zbudować szerszy zespół do spraw kontaktów międzynarodowych, tłumaczeń oraz i międzynarodowych kontaktów pomiędzy poszczególnymi komisjami naszych związków.