Konieczna jest kolejna mobilizacja lokatorska. Powrócił problem tzw. regresów. Dotyczy on na ten moment ok. 430 przypadków, choć być może skala zjawiska w Poznaniu jest większa. Polega ono na tym, iż po wyroku sądowym o eksmisje z przydziałem do lokalu socjalnego, oczekujący lokatorzy muszą – zgodnie z obowiązującym prawem – płacić odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu. Z drugiej strony, z powodu wieloletnich zaniedbań, miasto nie mogło (i nie może) od razu po wyroku, wskazać lokalu socjalnego.

Straż Leśna pobiła jednego z poznańskich aktywistów związanego z Federacją Anarchistyczną blokujących wycinkę w Puszczy Białowieskiej. Był hospitalizowany. Poniżej publikujemy jego relację.

Dwie aktywistki związane z inicjatywą Poznaniacy Przeciwko Myśliwym, które 18 lutego 2017 r. brały udział w akcji protestacyjnej na targach myślistwa "Knieje 2017" zostały ukarane przez poznański sąd rejonowy naganą. Aktywistki zwolnione zostały z konieczności płacenia grzywny i kosztów sądowych. Nagrywający całe zdarzenie aktywista, który także zasiadał na ławie oskarżonych, został uniewinniony.

W sobotę 12 sierpnia w Charlottesville (USA) podczas demonstracji przeciwko wiecowi skrajnej prawicy została zamordowana 32-letnia lewicowa aktywistka i działaczka na rzecz praw pracowniczych, Heather Heyer. Heather zginęła w ataku terrorystycznym, który przeprowadził James Fields JR. - biały nacjonalista i rasista, sympatyk organizacji Vanguard America (Amerykańska Awangarda) wjeżdżając z dużą prędkością samochodem w tłum demonstrantów i demonstrantek, zabijając jedną osobę a raniąc kolejnych 19.

W zeszłym tygodniu w poznańskiej fabryce samochodów Volkswagen OZZ Inicjatywa Pracownicza powołała organizację zakładową. Jednocześnie zwolniono trzy osoby, jedną dyscyplinarnie. Powodem zwolnień były wpisy na Facebooku mówiące o konieczności założenia związku zawodowego w obliczu pogarszających się warunków pracy. Oficjalnie firma uznała to za naruszenie dóbr osobistych koncernu. W rzeczywistości chodziło o to, aby w zakładzie nie powstała organizacja, która faktycznie będzie reprezentowała interesy załogi. Do tej pory monopol posiadała NSZZ „Solidarność”.

Nadal w więzieniu przebywa około 20 osób. Wśród zatrzymanych jest Polak – Staszek Bałdyga. Blisko trzy tygodnie po zatrzymaniu nie zostały mu nadal postawione żadne zarzuty. Policja i prokuratura utrudniają kontakt z rodziną, nie udzielają żadnych informacji.

Dziś przedstawiciele Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów, zorganizowali pikietę, pod poznańskim Urzędem Wojewódzkim. Celem zgromadzenia było zwrócenie uwagi władz wojewódzkich na niepokojące działania, z ostatnich dni, niosące wszelkie znamiona procederu czyszczenia kamienic.

16 lipca zostały zalane mieszkania w kamienicy przy ulicy Małeckiego 25 (Łazarz). Pięć dni wcześniej u jednej z lokatorek wybito – od strony klatki schodowej – dziurę w ścianie łazienki, a innym zasypano przewody wentylacyjne od dwufunkcyjnego pieca gazowego, co wykluczyło go z eksploatacji. Kamienicę w połowie czerwca przejął nowych właściciel. Ten sam człowiek, jest znany wielu lokatorom poznańskich kamienic od ponad 10 lat. Zazwyczaj jego prace wiązały się z odcinaniem mediów i różnymi formami nękania.

W nocy 13 lipca w centrum Poznania przy ul. Św. Marcin zawisł baner dotyczący podziałów zysków w korporacji Amazon, w ramach akcji solidarnościowej z pracownikami korporacji. Zdjęcie billboardu umieściła na swojej stronie poznańska grupa Manufaktura:

Organizacja szczytu G20 w Hamburgu miała być pokazem siły globalnych elit. To miasto jest portowym ośrodkiem skupiającym robotników i tradycyjnie ważnym ogniskiem buntów społecznych w Niemczech. Decyzja o jego wyborze na miejsce, w którym odbywa się G20, miała potwierdzić, że jego uczestnicy są w stanie zdusić wszelki opór wobec swoich planów narzucania polityki kryzysu, cięć zabezpieczeń socjalnych, militaryzmu i nacjonalizmu. Skala protestów mieszkańców Hamburga i grup przybyłych z całej Europy przerosła jednak wyobraźnię decydentów.

Wbrew przekazom mediów mieszkańcy miasta stanowili istotną grupę wśród protestujących. Ich działania przybierały formy wieszania transparentów z okien domów, strajku nauczycieli i uczniów liceów, aktywnego udziału w demonstracjach, otwierania marketów w celu uzyskania dostępu do środków utrzymania, jak również samoobrony przed agresywnymi zachowaniami policji. To zrozumiałe, jeżeli weźmie się chociażby pod uwagę, że Hamburg słono zapłacił za organizację szczytu. Budżet miasta został uszczuplony o miliony euro. Tym samym na imprezę dla nielicznych składali się wszyscy mieszkańcy, z których część wyraziła swój sprzeciw na ulicach.

Głównym celem protestów było centrum kongresowe leżące w sercu miasta. Niemieckie władze otoczyły je jednak kordonami policji, zasiekami, opancerzonymi transporterami i armatkami wodnymi. W związku z tym apogeum protestów miało miejsce w innych centralnych dzielnicach miasta - St. Pauli, Altona, Sternschanze. Kilkukrotnie doszło w nich do niszczenia banków, plądrowania marketów i sieciowych sklepów globalnych marek. W ten sposób protestujący wyrazili swój sprzeciw wobec policyjnej i politycznej opresji oraz odzyskiwali środki utrzymania, do których na co dzień mają ograniczony dostęp za sprawą niskich płac, bezrobocia i braku zabezpieczeń socjalnych.

Politycy, a wraz z nimi media określają te wydarzenia jako piekło na ziemi. Z pewnością stan, w którym społeczeństwo odzyskuje wytworzone przez siebie bogactwo, z perspektywy elit jest piekłem na ziemi. Zamieszki żywnościowe są piekłem dla bogatych, którzy żyją z cudzej pracy, lecz dla biednych żyjących z pracy własnych rąk powszechny dostęp do środków utrzymania jest rajem. Politycy i biznes zwalczają związki zawodowe, dokonują eksmisji, niszczą służbę zdrowia itd., przez co ograniczają dostęp pracowników do wytworów ich własnej pracy. Część z tych, którzy w Hamburgu odważyli się sięgnąć po swoje, odczuła na własnej skórze brutalność niemieckich władz. Należy jednak mieć na uwadze, że skala państwowej przemocy, której doświadczyliśmy w ostatnich dniach, jest nieporównywalna z rzeziami dokonywanymi od lat w Syrii, Ukrainie, Iraku, Afganistanie i w innych miejscach na świecie, za które odpowiadają politycy spotykający się podczas kolejnych szczytów G20.

Spotkanie G20 wywołało falę społecznego oporu na ulicach Hamburga, który przybrał różne formy. Władze twierdzą, że to przejaw lewicowego ekstremizmu, choć w rzeczywistości jest to spontaniczna i racjonalna reakcja na biedę i wyzysk, która powtarza się w ciągu całej historii kapitalizmu. Biznesowe i polityczne elity pogłębiają nierówności nie tylko w następstwie szczytów podobnych do G20, ale przede wszystkim przez odbieranie społeczeństwu owoców jego codziennej pracy. W związku z tym zwalczamy wyzysk, organizując się we własnych miastach, nie czekając na kolejne protesty przeciwko międzynarodowym szczytom.

Uczestnicy FA Poznań i Kolektywu Syrena