Idea, zgodnie z którą ubodzy mają prawo do odpoczynku, zawsze była szokująca dla bogatych.
Bertrand Russell

Jesteś na archiwalnej wersji strony internetowej - przejdź na aktualną wersję rozbrat.org

Nie zmywajcie tej krwi – film o wydarzeniach w Genui w 2001 r.

rozbrat.org

diaz copyW najbliższy piątek odbędzie się polska premiera włoskiego dramatu „Diaz: Don't Clean up this Blood" w reżyserii Daniele Vicari opowiadającego o demonstracjach podczas szczytu państw G8 w Genui w 2001 r.  Diaz to nazwa szkoły, która pełniła funkcję centrum niezależnych dziennikarzy i noclegowni dla uczestników demonstracji. W noc z 20/21 lipca 2001 roku stała się ona areną bestialskiego najazdu oddziału policji, którzy dosłownie zmasakrowali 93 śpiące tam osoby.

Po wielkich mobilizacjach społecznych przeciwko poprzednim szczytom G8, zainaugurowanym w Seattle w 1999 r., szefowie policji włoskiej wyprowadzili na ulice prawie 25 tys. funkcjonariuszy, nie licząc agentów wywiadu, których liczba pozostaje nieznana. W ciągu tygodni poprzedzających szczyt genueński większość mediów (nie wyłączając polskich) prezentowała przyszłych demonstrantów jako zdolnych do wszystkiego wywrotowców – zdolnych nawet do rzucania w policję workami z krwią zarażoną wirusem HIV… 

To miała być apokalipsa. Czerwona strefa wokół portu, gdzie odbywał się szczyt, została otoczona trzymetrowym murem. Połowa mieszkańców Genui opuściła miasto, zamknięto trzy czwarte sklepów i dworce kolejowe, władze opróżniły miejskie więzienia i jedną kostnicę "na użytek" manifestantów. Do miasta ściągnięto kilka tysięcy żołnierzy i baterie rakiet przeciwlotniczych. Zapanowała psychoza strachu, nakręcana przez media i prawicowy rząd Silvio Berlusconiego.

Taki kontekst wywarł wpływ na przygotowanie psychologiczne policjantów. Większość z nich dobrano pod kątem gotowości do udzielenia „nauczki” tłumowi, który odważy się rzucić wyzwanie 8 największym mocarstwom światowym. Minister spraw wewnętrznych Claudio Scajola, obiecał policjantom, że będą „kryci”, jeśli podczas starć z demonstrantami dojdzie z ich strony do nadużyć. 

Bezpośredni nadzór nad operacją policyjną sprawował ówczesny wicepremier, były przywódca postfaszystowskiego Sojuszu Narodowego Gianfranco Fini, był on obecny w sali dowodzenia genueńskiej prefektury policji podczas pacyfikacji demonstracji. 

W demonstracjach wzięło udział ok. 300 tys. osób. Już pierwszego dnia policja przypuściła atak na demonstrację związków zawodowych COBAS. W trakcie starć 23-letni genueńczyk Carlo Giuliani, został zastrzelony przez policjanta. Policja próbowała upozorować wypadek, ciało zabitego zostało przejechane kilkakrotnie przez samochód policyjny, a głowa rozbita kamieniem, który został położony obok, aby upozorować, że demonstrant był ofiarą przypadkowego ciosu. Plany policji pokrzyżował fotograf, który uwiecznił moment zabójstwa.

W całym mieście odbywało się polowanie na demonstrantów, każdy kto wpadł w ręce policji był bity do nieprzytomności, oficjalnie 560 demonstrantów zostało hospitalizowanych, wielu z nich pozostanie kalekami do końca życia. Zatrzymani demonstranci byli przewożeni do koszar policji, gdzie poddawano ich torturom.

Amnesty International stwierdziła, że był to „najpoważniejszy zamach na prawa demokratyczne w kraju zachodnim od zakończenia II wojny światowej”

Daniele Vicari odpowiadając na pytanie o to kiedy przyszedł mu do głowy pomysł nakręcenia filmu o tych wydarzeniach powiedział:  „Dokładnie pamiętam ten dzień. W lipcu 2008 roku zakończyła się pierwsza część procesu w sprawie szefów policji oskarżonych o masakrę w szkole Diaz. Wszyscy podejrzani zostali uniewinnieni. W tym momencie obecni na sali uczestnicy tej rzezi i ich rodzice zaczęli krzyczeć, że ten wyrok to hańba. Najbardziej utkwiła mi w pamięci pewna Niemka, która powiedziała, że już nigdy nie postawi stopy we Włoszech. To była chwila w której poczułem ogromny wstyd za moją ojczyznę. Nie mogłem uwierzyć, że coś takiego stało się w moim kraju.”

Realizacja filmu napotykała jednak na wiele trudności, w wywiadzie udzielonym serwisowi stopklatka.pl reżyser wspomina: „Przyznaję: nie było łatwo zrobić ten film. Domenico Procacciemu, który jest teraz być może najpotężniejszym producentem we Włoszech, pierwszy raz w historii inwestorzy odmówili pomocy jeszcze zanim przeczytali scenariusz. Wielkim wytwórniom wystarczyło poznać temat filmu, żeby nas przegonić. Ta sytuacja skończyła się zresztą na tym, że zdjęcia do "Diaz: Don't Clean up this Blood" nakręciliśmy w Rumunii.”

Film w Polsce dystrybuowany jest pod skróconym tytułem „Diaz”, w Poznaniu będzie można go obejrzeć już w najbliższą sobotę w kinach Apollo i Bułgarska 19.


Komentarze

+1| 1 | Ludwika2012-11-25 09:16
Super, ze jednak ten film powstal i nawet gdzies go mozna obejrzec

Nie masz uprawnień, aby dodawać komentarze. Musisz się zarejestrować

Translate page

Belarusian Bulgarian Chinese (Simplified) Croatian Czech Danish Dutch English Estonian Finnish French German Greek Hungarian Icelandic Italian Japanese Korean Latvian Lithuanian Norwegian Portuguese Romanian Russian Serbian Spanish Swedish Ukrainian