Radykalna teoria nie ma nic do stracenia i do szanowania. Krytykuje siebie, jak i wszystko inne. Nie jest doktryną, którą trzeba przyjąć na wiarę, ale prowizorycznym uogólnieniem, które wymaga ciągłej weryfikacji.
Ken Knabb

Jesteś na archiwalnej wersji strony internetowej - przejdź na aktualną wersję rozbrat.org

Co nowego w księgarniach? Oblicza buntu.

Aleksandra Tersa

„(...) nic z dziedziny radykalnej kultury młodziezowej nie sprzedaje się tak dobrze jak umiejętnie konfekcjonowany i politycznie poprawny bunt przeciw światu, w którym panuje polityczna poprawność i wszystko jest skonfekcjonowane na sprzedaż...”.

Tak pisał Wiktor Pielewin w swojej „Generation P”, rzecz jasna, jak zwykle ze sporą dawką ironii. Paweł Rudnicki w pracy „Oblicza buntu w biografiach kontestatorów”, będącej publikacją książkową jego rozprawy doktorskiej, podchodzi do problemu zdecydowanie bardziej poważnie. Jednym z cytatów, które otwierają lekturę, jest wypowiedź Marka Hłasko:”Wierzę w bunt jako najwyższą wartość młodości. Wierzę w bunt jako najwyższą formę nienawiści do terroru, ucisku i niesprawiedliwości i wierzę rónież w to, że nie ma buntu bez celu...”.

Autor próbuje odpowiedzieć na nurtujace pytania: jak w rozumieniu społecznym funkcjonuje bunt; z jakim oporem sptykają się te jednostki, które pragną odmienić swoje życie, bądź poszerzają swoje działania w celu rekonstrukcji rzeczywistości. Publikacja ukazuje społeczne postrzeganie buntu, za równo na przykładzie działań kontestacyjnych w państwach demokratycznych i totalitarnych (PRL). Rudnicki w swych poszukiwaniach pragnie dotrzeć do tych jednostek, które nie przyjęły roli buntownika wraz z panującą w kulturze masowej modą, w której marketingowo pożądane są przecież miedzy innymi gniew i stosunek opozycyjny wobec świata. Istnieją bowiem ludzie, dla których bunt stał się niczym innym jak wyzwoleniem spod dominujacych ideologii czy mentalności. „Oblicza buntu w biografiach kontestatorów”to rezultat badań jakościowych, na mocy metod: krytycznej analizy dyskursu oraz biograficznej. Rudnicki:”Stawianie pytań zbliża do zdobycia wiedzy o świecie(...) [pytania]miały na celu zdobycie wiedzy o człwieku, który dostrzega mechanizmy zniewolenia w swojej rzeczywistości i jest zdolny przeciwstawić się opresji. Kontekst społeczny, wpływ najblizszego otoczenia, emocje towarzyszące przekraczaniu ograniczeń- to elementy,które wydawały się niezwykle istotne w zdobywaniu wiedzy o buncie(...). Dodatkowo ważna jest także kwestia refleksji, jakie podejmują kontestatorzy o sobie i swojej roli, o buncie, o władzy, o tym, w jaki sposób ludzie dochodzą do przekonania, że muszą się zbuntować, bo to jedyna szansa na to, aby kontrolować własne życie.”

Bunt to pojęcie niezwykle polisemiczne, wielowymiarowe(politycznie, kulturowo, edukacyjnie, społecznie, indywidualnie etc etc...). Choć szereg pytań stawianych przez autora pozostaje bez jednoznacznej odpowiedzi, co świadczyć może o nowatorstwie badawczym, to mamy doczynienia z pracą ambitną i oryginalną. Paweł Rudnicki wykazał się dużą erudycją,ale przede wszystkim wysokimi kompetencjami badawczymi, analitycznymi i teoretycznymi.

Książka jest polecana przez zespół Recyklingu Idei.

 


Paweł Rudnicki Oblicza buntu w biografiach kontestatorów, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław 2009

Nie masz uprawnień, aby dodawać komentarze. Musisz się zarejestrować

Translate page

Belarusian Bulgarian Chinese (Simplified) Croatian Czech Danish Dutch English Estonian Finnish French German Greek Hungarian Icelandic Italian Japanese Korean Latvian Lithuanian Norwegian Portuguese Romanian Russian Serbian Spanish Swedish Ukrainian