Zbuki to jednak nie bomby

Rozbicie kilku zbuków na sali sądowej redaktor Gazety Wyborczej, Piotr Żytnicki, porównał z terroryzmem. To dość łatwe z łamów najbardziej opiniotwórczego dziennika, atakować ruch, który działa i broni się nie sięgając po pieniądze państwa, ani biznesu. Ale jeżeli rzucanie jaj jest terroryzmem to to, co robią poznańskie banki i czyściciele kamienic trzeba by chyba nazwać ludobójstwem.

Jeżeli rozbicie jaj porównujemy z napadami i mordowaniem, to co powiedzieć o państwie, które w majestacie prawa wsadza działacza lokatorskiego do więzienia, kiedy w tym samym czasie „czyściciel kamienic”, Piotr Śruba, ostentacyjnie paraduje po gmachu sądu? Co więcej, związana z Gazetą Wyborczą, Dominika Wielowiejska na falach TOK FM i na portalu gazeta.pl twierdzi dziś, że aresztowanego Ikonowicza nie należy wypuścić z więzienia (ułaskawić)? Czy nazwiemy ją „reżimowym podżegaczem”?

Co powiemy o komornikach eksmitujących bezlitośnie na bruk kobiety na wózkach inwalidzkich? Co powiemy o urzędnikach miejskich eksmitujących rodziny z dziećmi i kobiety w ciąży? Co powiemy o politykach przymykających oko na fakt wysiedlania ludzi do blaszanych kontenerów? Czy to nie przemoc, terror, choć nikt z nich prawa nie łamie? Jak nazwie ich Piotr Żytnicki? I czy Gazeta Wyborcza będzie miała odwagę to opublikować? Bo tymczasem, choć akurat Żytnickiemu tej odwagi nie brak, to media wolą często asekuracyjnie traktować tematy, które mogą dotyczyć potencjalnych reklamodawców i elit władzy. 

Uderzyć w nas „grubym” słowem jest wam łatwo. Stoją za wami pieniądze i cała medialna machina. Może się za chwilę okazać się, że jak niemieckie brukowce z przełomu lat 70. i 80., zdołacie zaszczuć wielu niewinnych ludzi oskarżeniami o terroryzm, bandytyzm czy morderstwa. Tamten konflikt miał bowiem i takie oblicze. Prawica z chęcią podchwyci takie insynuacje.

Każdy ma prawo oceny. Nie odmawiamy tego dziennikarzom. Ale spodziewamy się, że będą dobierać słowa do rangi czynu.