
Prelegentami byli Błażej Kaczorowski (były prezes Partii Piratów) oraz Michał „Rysiek” Woźniak (działający w Fundacji Wolnego i Otwartego Oprogramowania oraz Fundacji Panoptykon).
Konferencję rozpoczął Kaczorowski, którego prezentacja dotyczyła prób (udanych bądź nieudanych) wprowadzenia cenzury w Internecie na przykładach różnych krajów.
Pierwszym omówionym krajem była Polska, gdzie w roku 2009 próbowano wprowadzić ustawę antyhazardową, która mogła prowadzić do cenzury w ramach delegalizacji hazardu, mającej objąć również Internet. Ta cenzura miała działać na zasadzie rejestru stron zakazanych oraz domen, do których dostęp miał być uniemożliwiony. Pojawiały się również pomysły cenzury pod pretekstem blokowania treści o charakterze pedofilskim (m. in. Wypowiedź posła Brejzy o konieczności delegalizacji sieci TOR), także na zasadzie rejestru. Pomysł został zablokowany przy protestach polskich Internautów.Wspomniany był także przykład francuskiej ustawy HADOPI (Haute Autorité pour la diffusion des œuvres et la protection des droits sur Internet), na mocy której każdemu Internaucie podejrzanemu o łamanie praw autorskich wysyłane były ostrzegawcze listy. Po otrzymaniu trzeciego listu odcinany był dostęp do Internetu. W ramach tego prawa znaleziono 18 mln osób (czyli ok. 1/4 ludności we Francji) łamiących francuskie prawa własności intelektualnej. Listy ostrzegawcze wysłano jednak do miliona wylosowanych Internautów, gdyż zabrakło odpowiedniej ilości urzędników – gratulujemy!
Przedstawione było porozumienie ACTA (Anti-Counterfeiting Trade Agreement), mające na celu walkę z naruszeniami praw własności intelektualnej. Porozumienie to jest obecnie negocjowane, nie wprowadzone jeszcze w życie i tajne (tylko teoretycznie, dzięki Wikileaks).
Krótko omówiony był również system cenzury w Chinach. Jest to jedyny kraj, w którym działa w miarę sprawnie działający system, choć i tu zdarzają się przykłady niekonsekwencji w działaniu. Przykładem jest chwilowa cenzura Wikipedii, zainicjowana w wyniku pojawienia się na niej słów kluczowych związanych z tematyką cenzurowaną przez chińskie władze; później cenzurę Wikipedii zawieszono. Istnieją także proste techniki, które pozwalają ominąć „chiński internetowy wielki mur”.
Kolejny prelegent, Michał Woźniak, wyjaśnił techniczną stronę omawianych tematów. Na początku wytłumaczył w jaki sposób zbudowany jest Internet i jakimi drogami wysyłane są w nim dane. Powiedział, iż Internet został zaprojektowany jako sieć zdecentralizowana, działająca pomimo zniszczenia poszczególnych punktów Omówił różnicę między protokołami HTTP i HTTPS, stwierdzając jednocześnie, że większość ruchu w Internecie, odbywająca się pierwszym (nieszyfrowanym) protokołem, jest niezwykle łatwa do odczytu dla osób postronnych. Następnie przedstawił sieć TOR oraz narzędzie HTTPS Everywhere. Stwierdził także, że Internetu nie da się całkowicie ocenzurować, gdyż takie działanie byłoby niezwykle kosztowne, spowalniające ruch w Internecie, zaś ludzie mający wiedzę z zakresu informatyki nadal mogliby opracowywać nowe sposoby łamania zabezpieczeń.
Konferencja ta wywoływała dyskusje wśród publiczności. Pojawiały się różne opinie, również tych osób, które nie prezentowały tak konsekwentnie występującego przeciw cenzurze stanowiska, jakie reprezentowali prelegenci oraz organizatorzy.